De stille waarheid van bewustwording

Spiritualiteit of bewustwording. Het zijn woorden die je tegenwoordig overal hoort. Kristallen, tarotkaarten, gidsen raadplegen, downloads ontvangen, soulmates, twin flames, vorige levens… noem maar op. Veel mensen haken af bij het woord ‘spiritualiteit’ omdat het te zweverig of ontoegankelijk voelt. Ik kies daarom liever voor bewustwording: een woord dat misschien minder zweverig klinkt maar dat veel dichter bij de kern komt van wat helen werkelijk is.

Soms worden kristallen, kaartleggingen, meditatie of rituelen gebruikt als manier om dichter bij jezelf te komen, maar zonder het door te hebben ook om iets niet te voelen. Een huis kan gevuld zijn met mooie symbolen en spirituele voorwerpen, terwijl de pijn, leegte of het ongemak zorgvuldig buiten beeld blijft. Zelfs meditatie kan een vlucht worden als we het inzetten om weg te blijven van wat we liever niet onder ogen zien. Ook het mentale kan een schuilplaats zijn: analyseren, verklaren of begrijpen kan net zo goed een manier zijn om niet te hoeven voelen. En begrijp me zeker niet verkeerd want er is niets mis met die dingen op zich. Maar spiritualiteit en bewustzijn is niet dat. Echte heling vindt plaats als hoofd en hart elkaar ontmoeten en je het lichaam laat spreken en daar start het voor mij.

Bewustwording is geen nieuwe identiteit. Het is geen nieuwe rol en geen nieuw geloofssysteem. Het is niet bedoeld om je nog verder bij jezelf vandaan te trekken. Het gaat niet om hogere frequenties of lichtwerk. Het is niet iets buiten onszelf

Bewustwording gaat over naar binnen keren. Terug naar jezelf en naar je lichaam. Dus terug naar het durven voelen. Niet alleen de fijne dingen maar juist ook de pijn, de leegte, de eenzaamheid, de woede, de rouw. In mijn beleving is het niet de vlucht uit de menselijke ervaring maar de volledige overgave eraan.

"Je kunt pas echt thuiskomen in jezelf als je stopt met zoeken naar redding buiten jezelf."

Het is je afvragen: Wie ben ik nu eigenlijk echt en als ik alles loslaat wat ik ben gaan geloven over mezelf? Wat heb ik aangenomen omdat ik het moest, niet omdat het waar voelde? Wat heb ik als kind gebruikt als overlevingstechniek maar mag ik nu loslaten als volwassenen aan mezelf geven in plaats van dit buiten mezelf te gaan zoeken?

Dit vraagt om radicale eerlijkheid naar onszelf. Niet wijzen, niet projecteren, niet het verhaal herhalen over wat ‘zij’ of ‘hij’ je heeft aangedaan.

Je buitenwereld is een spiegel van je binnenwereld. Dat kan soms rauw en zo pijnlijk zijn. Want als je echt naar jezelf durft te kijken zie je dat het niet de ander is die je gevangen houdt maar jouw eigen overtuigingen, patronen en angsten. Dat wij zelf degene zijn die onze pijn in stand houdt, weliswaar vaak onbewust.

"Spiritualiteit is niet mooi zijn op een meditatiekussen. Het is huilend op de badkamervloer durven blijven ademen."

Niemand gaat ons komen redden.

Niet je partner, niet je coach, niet je gidsen, noch je soulmate of tweelingziel. Wij zijn zelf degene die het werk mogen doen. En dat is goed nieuws want dat betekent dat de kracht al in onszelf zit en dat we elk moment kunnen beslissen om die kracht te gebruiken. Maar het is wel confronterend want zodra je dat erkent, kun je de ander de schuld niet meer geven.

Ontwaken is menselijk werk

Spiritueel ontwaken en bewustwording is niet magisch, het is menselijk want het is schaduwwerk. Het is leren en durven voelen wat je jarenlang hebt weggeduwd. Het is het ego leren herkennen en daar niet meer blind in meegaan. Het is vallen, lagen van conditionering afpellen, huilen, los laten, ademen, zakken en telkens weer thuiskomen in jezelf.

Want bewustwording is geen bestemming. Het is een levenshouding: herinneren, verzachten en belichamen. Eigenlijk een ongoing proces.

En uiteindelijk is het niets anders dan leren leven vanuit liefde in plaats van angst.

Want wat is leven vanuit liefde dan?

Leven vanuit liefde is niet alleen maar zacht en harmonieus zijn. Het is stevig geworteld zijn in je eigen essentie zodat je keuzes maakt vanuit vertrouwen in plaats van vanuit tekort of zelfbescherming. Het betekent dat je jezelf niet klein houdt, niet meer gelooft dat je iets niet kunt of dat je niet goed genoeg bent. Die lagen mogen er allemaal afvallen.

Vanuit liefde handelen kan betekenen dat je een grens stelt omdat je jezelf respecteert.

Het kan betekenen dat je een kans aangrijpt omdat je voelt dat het klopt, ook al is het spannend.

Het kan betekenen dat je anderen vergeeft omdat je jezelf wilt bevrijden, niet omdat de ander het per se verdient.

En soms betekent het simpelweg blijven ademen in het midden van je pijn, wetend dat ook dit deel is van het leven.

In essentie ben je heel en vanuit dat punt kun je telkens kiezen: Kies ik voor groei of kies ik om vast te houden aan wie ik denk dat ik ben?

Reflectievraag

Welke waarheid over jezelf probeer je te vermijden door de schuld bij een ander neer te leggen?

Spiegelreflectie

Alles wat je van een ander verwacht, is iets wat jij jezelf nog steeds niet geeft.

Ben jij er klaar voor om te ontdekken wie je werkelijk bent en eerlijk naar jezelf te kijken? Neem dan een kijkje op mijn pagina binnenwereld.