Liefde is wat overblijft als alles wegvalt
- nicolehendrikx
- 15 jun
- 2 minuten om te lezen
Een herinnering van hart tot hart

De illusie van romantische liefde
Ze zeggen dat liefde zacht is. Maar voor mij begon het met een storm.
Niet met vlinders, maar met verlies.
Niet met gevonden worden, maar met keihard vallen.
Ik verloor hem.
Ik verloor ‘ons’.
En misschien wel het meeste van alles: ik verloor wie ik dacht te zijn.
Verlies als uitnodiging tot thuiskomen
Wat ik toen nog niet wist, was dat ik niet verlaten werd… ik werd teruggebracht.
Naar de plek onder alle rollen. Onder de moeder, de vrouw, de geliefde, de dochter.
Onder de sterke. Onder de gevoelige.
Naar de plek waar niets meer vast te houden valt, behalve jezelf.
Liefde is wie je bent
Daar, in de leegte, gebeurde iets wat geen woorden nodig had: Ik herinnerde me wie ik ben.
En dat… dat is liefde. Niet als een gevoel maar als een trilling, een zijnstoestand, een zachte kracht die alles omvatte wat ik ooit had afgewezen in mezelf.
Liefde laat los, niet vast
Liefde is niet: “ik wil dat je blijft.” want dat is egoïstische liefde.
Liefde is: “je mag gaan, en ik blijf thuis in mezelf.”
Liefde is geen beloning. Liefde is herinneren.
Liefde is niet zacht of sterk. Liefde is waarheid.
Liefde is alles want alles is liefde.
Liefde maakt ruimte door weg te nemen
En ja, het deed pijn. Want echte liefde ruimt eerst alles op wat geen liefde was.
Mijn diepe wens om me geliefd te voelen.
Mijn bewijsdrang.
Mijn angst om niet gekozen te worden.
Mijn onbewuste verlangen naar bevestiging.
Dat alles mocht wegvallen.
Zodat ik kon voelen: “Ik ben al liefde.”
Zonder voorwaarden. Zonder verwachting. Zonder maskers en zonder controle.
Voor jou, als jij dit herkent of je begint te herinneren
Dus als jij dit leest en iets in jou resoneert, alsof je het al lang wist maar het nu pas echt voelt...
Misschien zit je midden in een storm. Misschien voel je je verloren, verlaten, alleen.
Weet en voel dan: je bent niet gebroken. Je wordt herinnerd aan wie je bent. Je bent onderweg naar jezelf en dat pad loopt altijd door het hart.
Liefde is geen bestemming.
Liefde is thuiskomen in je eigen energie.
Liefde is herinneren dat je niets hoeft te worden, alleen maar durven zijn.



Opmerkingen